همین یک شنبه ای بود.صبح مثه خانومای گل پاشدمو حاضر شدمو آق بابا زحمت نمودن دخمل جیگرشونو رسوندن و من در کمال آرامش تو این گرما رسیدم.خوشحال و خندون رفتم سر کلاس و خداشکر دو سه نفر فقط بودنو تونستم یجای خوب جلو کولر (این کلاس ما شبکه کولرش گوشه کلاسه و بنده خدا استاد و نفرات روبروییش همیشه خدا در گرمای شدید بسر میبرند.برا همین تو یه کلاس 48ظرفیتی که 60 نفرشاگرد گرفتن جای خوب نعمته.چون تایم کلاسم زیاده گرما حوصله و یادگیری و ...رو کم میکنه.)خلاصه..نشستمو.گوشیمو ذرآورذمو هندزفری رو گذاشتم که مثلا آهنگ بگوشم این نیم ساعته مونده رو.گفتم حالا که کلاسم خالیه تقریبا صداشوکم کنم که یه وقت شنیده نشه از بیرون.خیر سرم شعور به خرج دادم.خلاصه ..آهنگو گذاشتم دیدم صداش خیلی کمه.بیشترش کردم دیدم بازم کمه.گفتم حتمن چون اهنگه حالت وویس داره ولمه خودش پایینه.برا همین بیشترش کردم.که یهو متوجه شدم...
اصن هدفونه وصل نشده:|ینی سوکتش خوب نرفته جاش...
خدا سرتون نیاره..از خجالتم حتی برنگشتم ببینم اون دو سه نفری ک سر کلاس بودن در چه حالن.
دیگه وااااقعا چیزی برا گفتن ندارم...:|
برای همینه که کلاس های تابستونی رو نمیرم ؛ چون مطمئنا سوتی ها توی این کلاس ها بیشتره :|
آهنگ چی بوده یعنی ؟:))
D:
ترکیدم
ولی برای منم پیش اومده ، خدا رو شکر موزیکای من خارجکین ، کسی چیزی نمی فهمه :))
وبلاگ بسیار خوبی داری.
انشاالله همیشه موفق و پیروز باشی
عه!!!بنده خدا!!کاش اونم چایانش خوب میشد.